Τι είναι οι θρόμβοι και τι πρέπει να προσέχετε


Οι θρόμβοι είναι πήγματα αίματος – σχηματισμοί από αίμα που έχει πήξει- που μπορούν να σχηματιστούν στο εσωτερικό ενός αγγείου (αρτηρίας ή φλέβας) και να διαταράξουν τη ροή του αίματος στο εσωτερικό αυτού του αγγείου. Εάν σχηματιστεί θρόμβος σε μια αρτηρία , μπορεί να εμποδίσει τη ροή του οξυγονωμένου αίματος προς το τμήμα του σώματος που προμηθεύεται αίμα από  αυτό το αγγείο. Εάν σχηματισθεί θρόμβος σε μια φλέβα ,τότε αποτελεί εμπόδιο για την επιστροφή του αίματος προς την καρδιά. Και στις δύο περιπτώσεις παρεμποδίζεται η φυσιολογική κυκλοφορία του αίματος.

Υπάρχουν δύο είδη θρόμβων του αίματος. Αυτός ο οποίος δεν κινείται και αποκαλείται απλά θρόμβος και αυτός ο οποίος αποσπάται από τον κεντρικό θρόμβο και κινείται στην κυκλοφορία του αίματος και τότε αποκαλείται έμβολο.

Πως ξεχωρίζουμε τις φλεβοθρομβώσεις

Ο σχηματισμός θρόμβου σε μια φλέβα ονομάζεται φλεβική θρόμβωση.Αν αφορά φλέβα του επιπολής φλεβικού συστήματος(δηλαδή του επιφανειακού) τότε ονομάζεται επιπολής φλεβοθρόμβωση,ενώ αν ο θρόμβος σχηματιστεί στο εν τω βάθει φλεβικό σύστημα ,τότε ονομάζεται εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση.

Στο σημείο αυτό καλό είναι να διευκρινήσουμε κάποια πράγματα για το φλεβικό μας σύστημα. Υπάρχει το επιφανειακό φλεβικό σύστημα που επιστρέφει στην καρδιά το αίμα από το δέρμα και το υποδόριο λίπος ,υπάρχει  το εν τω βάθει σύστημα που επιστρέφει το αίμα από τους μύες και υπάρχει και το σύστημα των διατρινουσών φλεβών που συνδέει τα προηγούμενα δύο φλεβικά συστήματα μεταξύ τους.

Για αυτό και τα συμπτώματα στις φλεβοθρομβώσεις διαφέρουν

Αν αφορά επιπολής φλεβική θρόμβωση ,τα συμπτώματα είναι πιο έντονα   και είναι κυρίως πόνος, ευρυθρότητα , σκλήρυνση γύρω από την περιοχή στην οποία βρίσκεται ο θρόμβος ,που στις περισσότερες φορές είναι στα κάτω άκρα. Η επιπολής φλεβοθρόμβωση επειδή είναι πιο κοντά στο δέρμα που υπάρχουν πιο πολλές νευρικές απολήξεις γίνεται πιο εύκολα αντιληπτή. Αν όμως αφορά τις φλέβες που βρίσκονται εν τω βάθει, τα συμπτώματα ποικίλουν  και είναι από ένα έντονο οίδημα μέχρι το πιο «ύπουλο»  του να είναι  ασυμπτωματική και να μην την καταλάβουμε.

Από πού να ξεκινήσετε

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή και ολοκληρωμένη εξέταση του ασθενή με κιρσούς στα κάτω άκρα είναι η διενέργεια έγχρωμου υπερηχογραφήματος διπλής αντίθεσης, γνωστό στην χώρα μας ως τρίπλεξ φλεβών. Μόνο έτσι μπορούμε να μελετήσουμε αιμοδυναμικά τη συμπεριφορά των φλεβικών στελεχών ενώ σαν μέθοδος είναι εντελώς ανώδυνη και χωρίς κινδύνους. Η αιμοδυναμική μελέτη του φλεβικού συστήματος των κάτω άκρων με υπερήχους είναι εξειδικευμένη εξέταση και γίνεται για να επιλεγεί η πιο κατάλληλη θεραπεία για το συγκεκριμένο ασθενή.

Τι άλλο πρέπει να γνωρίζετε…

  • Πρώτο μέλημα είναι η διάγνωση (αν υπάρχει ή όχι θρόμβωση)
  • Εφόσον υπάρχει θρόμβωση, μας ενδιαφέρει η έκτασή της (ποιές φλέβες καταλαμβάνει -επιπολής ή εν τω βάθει , σε τι ποσοστό, και μέχρι ποιό ύψος πχ γόνατο, μηρό, πάνω από τον μηρό, αν επεκτείνεται και στην περιοχη της κοιλιάς κ.λ.π.
  • Ιδιαίτερη σημασία η αιτία της θρόμβωσης ( που μπορεί να βρεθεί ακόμα και μετά από πολύ εξειδικευμένες εξετάσεις.
  • Παρακολούθηση της θρόμβωσης με τρίπλεξ για να διαπιστωθεί η ανταπόκριση και η αποτελεσματικότητα της θεραπείας
  • Η παρακολούθηση διαρκεί για χρόνια και μπορεί για όλη μας τη ζωή καθόσον μπορεί να εμφανιστούν απώτερες επιπλοκές όπως δευτεροπαθείς κιρσοί, ανεπάρκεια του εν τω βάθει φλεβικού συστήματος που περικλείονται στον γενικό όρο Μεταθρομβοτικό Σύνδρομο
  • Η κλασική θεραπεία της θρόμβωσης είναι συντηρητική, δηλαδή με την χορήγηση φαρμάκων.
  • Οι κατηγορίες των φαρμάκων είναι:
    • ηπαρίνη ενδοφλέβια ή υποδορίως με συχνή μέτρηση των επιπέδων της με αιμοατολογικές  εξετάσεις (γίνεται κυρίως σε ασθενείς που νοσηλεύονται και εφαρμόζεται πολύ σπάνια πλέον
    • χάπια από το στόμα που χρειάζονται ειδικές αιματολογικές εξετάσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα για τη ρύθμιση της δόσης τους.
    • υποδόριες ενέσεις ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους που αποτελεί την πιο συνηθισμένη μορφή θεραπείας στις μέρες μας
    • χάπια από το στόμα που δεν απαιτείται ρύθμιση της δόσης τους, άρα δεν χρειάζονται και τακτικές αιματολογικές εξετάσεις. Η μορφή αυτή θεραπείας είναι η νεότερη από όλες και κάθε χρόνο κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος
  • Σε ειδικές περιπτώσεις θρομβώσεων του εν τω βάθει συστήματος μπορεί να εφαρμοστούν και πιο εξειδικευμένες μορφές αντιμετώπισης όπως η θρομβόλυση , χειρουργική αφαίρεση των θρόμβων και τοποθέτηση ειδικών ναρθηκών (stents) στις φλέβες.