Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης φλεβικών παθήσεων στα πόδια

Σχεδόν για έναν ολόκληρο αιώνα η αντιμετώπιση των κιρσών στα πόδια είχε εξελιχθεί ελάχιστα. Ο ασθενής προσερχόταν στον γιατρό του λόγω των διογκομένων φλεβών που είχε στα πόδια. Ο γιατρός μόνο με την κλινική εξέταση που περιελάμβανε την λήψη ιστορικού, την ψηλάφηση των κιρσών και σε μερικές περιπτώσεις την εφαρμογή ορισμένων κλινικών δοκιμασιών, αποφαινόταν για το είδος της θεραπείας που θα ακολουθηθεί. Οι θεραπευτικές επιλογές περιοριζόταν στην συντηρητική αντιμετώπιση (ελαστική περίδεση των κάτω άκρων και ελαστικές κάλτσες αργότερα), στην σκληροθεραπεία (με όποια υλικά χρησιμοποιούσαν τότε) και στην κλασσική χειρουργική επέμβαση. Δεδομένης της δυσκολίας στην κατανόηση της αιμοδυναμικής συμπεριφοράς του φλεβικού συστήματος στον άνθρωπο (από τα πιο θαυμαστά αλλά και δυσνόητα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού), όλοι οι ασθενείς υποβαλλόταν ουσιαστικά στην ίδια ακριβώς επέμβαση. Η επέμβαση όμως αυτή, δεν αντιμετώπιζ πάντα τις φλέβες που είχαν πρόβλημα, ενώ πολλές αιτίες δημιουργίας κιρσών ήταν τότε άγνωστες ή  δυσκολο να διαγνωσθούν ή δεν υπήρχε τρόπος αντιμετώπισης.

Η μεγάλη επανάσταση στην κατανόηση και κατ’ επέκταση στην αντιμετώπιση των κιρσών ήταν η εφαρμογή των υπερήχων για την διερεύνηση των φλεβικών παθήσεων την δεκαετία του 1990. Με τους υπερήχους έγινε δυνατή η παραστατική απεικόνιση των φλεβών, ακόμα και αυτών που δεν ήταν αρχικά ορατών και οδήγησε στην «χαρτογράφηση» του φλεβικού συστήματος. Η «χαρτογραφήση» χρησιμοποιήθηκε εκτενώς την δεκαετία του 1990 για τον σχεδιασμό της χειρουργικής αντιμετώπισης των φλεβών. Είναι επίσης η εποχή που καθιερώνεται η ειδικότητα της αγγειοχειρουργικής , οπότε εξειδικευμένοι χειρουργοί για την αντιμετώπιση των αγγειακών παθήσεων, ασχολούνται και με τις φλεβικές παθήσεις με αποτελέσμα να είναι δυνατή η αντιμετώπιση βαρύτερων περιπτώσεων και η εφαρμογή πιο ριζκών χειρουργείων.  Διαπιστώθηκε όμως , πως το τελικό χειρουργικό αποτέλσμα με «χαρτογράφηση»  ή χωρίς, δεν είχε την διαφορά που αναμενόταν. Ταυτόχρονα άρχισαν να ανακοινώνονται και τα αποτελέσματα από την αιμοδυναμική μελέτη του φλεβικού συστήματος με την χρήση των υπερήχων. Πολύ «μύθοι» της χειρουργικής των κιρσών καταρρίφθηκαν και άρχισαν να εξελλίσσονται οι πρώτες νέες μέθοδοι.

Η πρώτη μέθοδος που εμφανίστηκε ήταν η ενδοφλεβική αντιμετώπιση των κιρσών με τη χρήση ραδιοσυχνοτήτηων (RF-RadioFrequency) και αργότερα  με την χρήση LASER. Όλες οι νέες τεχνικές προυποθέτουν την χρήση των υπερήχων διαγχειρητικά. Η αντιμετώπιση των κιρσών άρχισε να γίνεται πιο τεκμηριωμένη, καθώς η διάγνωση, , ο προεγχειρητικός σχεδιασμός, η διεγχειρητική καθοδήγηση και η μετεγχειρητική παρακολούθηση βασιζόταν σε επιστημονικά κριτήρια και όχι απλώς στην  όποια εμπειρία του χειρουργού. Διαπιστώθηκε η ανάγκη της χρήσης των υπερήχων από τον ίδιο αγγειοχειρουργό που θα έκανε και την χειρουργική επέμβαση. Έγινε γρήγορα σαφές πως η γνώση των υπερήχων από τον αγγειοχειρουργό πρέπει να έχει βάθος ώστε να περιλαμβάνει τη αιμοδυναμικά μελέτη  του φλεβικού συστήματος και όχι να περιορίζεται στην απλή και ξεπερασμένη «χαρτογράφηση». Επίσης η ανακάλυψη και η επάνοδος στον προσκήνιο ασθενειών που για χρόνια χαρακτηριζόταν ως «δύσκολες στην αντιμετώπιση» καθώς και  η πληθώρα πλέον νέων θεραπευτικών επιλογών δημιούργησε την ανάγκη πλέον εξειδίκευσης του αγγειοχειρουργού στις φλεβικές παθήσεις. Ο εξειδικευμένος αγγειοχειρουγός στην αντιμετώπιση των φλεβικών παθήσεων έχει σήμερα την εμπειρία και την γνώση να μελετήσει αιμοδυναμικά το φλεβικό σύστημα των ασθενών, έχει την δυνατότητα να εφαρμόσει όλες τις θεραπευτικές επιλογές από την κλασσική χειρουργική μέθοδος ως και όλες τις νεότερες τεχνικές όπως ραδιοσυχνότητες, Laser, SteamVeinSclerosis, σκληροθεραπεία σε υγρή μορφή και σε αφρό (με ή χωρίς υπεηχογραφική καθοδήγηση), φαρμακομηχανική σκληροθεραπεία ( Clarivein), κυανοακρυλική κόλα (Sapheon, καθώς και να ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις στον τομέα της φλεβολογίας που κυριολεκτικά καλπάζουν.

Επίσης ο εξειδικευμενός αγγειοχειρουγός αντιμετωπίζει όλο το φάσμα των φλεβικών παθήσεων από τις ελάχιστες ευρυαγγείες (που αποτελούν βασικά αισθητικό πρόβλημα), τους κιρσούς στα πόδια με όλες τις τεχνικές που αναφέρθηκαν πιο πάνω αλλά και τις πιο πολύπλοκες ασθένειες όπως τον Σύνδρομο Πυελικής Συμφόρησης, τις φλεβικές θρομβώσεις, το Μεταθρομβωτικό Σύνδρομο, συγγενείς ανωμαλίες και αγγειοδυσπλασίες πουμπορεί να απαιτούν το συνδιασμό μεγάλων χειρουργείων καθώς και ενδαγγειακών τεχνικών με την χρήση stentή coils.

Κάτω από αυτές τις προυποθέσεις είμαστε σήμερα στην ευχάριστη θέση να μπορούμε να προσφέρουμε στους ασθενείς την πιο έγκυρη διάγνωση, καθώς και την επιλογή της πιο κατάλληλης θεραπείας εφόσον έχουμε την δυνατότητα να τις εφαρμόσουμε όλες.