Μικροφλεβεκτομές
Η τεχνική των μικροφλεβεκτομών περιγράφηκε και εφαρμόστηκε πρώτη φορά στην αρχαία Ρώμη από τον Aulus Cornelius Celsus (56 π.Χ. – 30 μ.Χ). Όμως η τέχνη των μικροφλεβεκτομών, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, εφαρμόστηκε τη δεκαετία του 1950 από τον Ελβετό δερματολόγο Muller.
Η βασική ιδέα της τεχνικής είναι η αφαίρεση – εκτομή των διατεταμένων φλεβών, από τομές ή οπές τόσο μικρές ώστε να μην χρειάζεται τοποθέτηση ραμμάτων για τη σύγκλισή τους.
Η μέθοδος είναι ελάχιστα τραυματική και γίνεται υπό τοπική αναισθησία. Επειδή οι τραυματικές επιφάνειες είναι πολύ περιορισμένες, ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος και ο ασθενής μπορεί να κινητοποιηθεί άμεσα χωρίς να χρειάζεται νοσηλεία.
Πρωταρχικής σημασίας είναι η λεπτομερέστατη μελέτη του φλεβικού συστήματος των κάτω άκρων που θα υποβληθούν σε θεραπεία, τόσο από μορφολογική όσο και αιμοδυναμική άποψη. Επίσης απαιτείται να ληφθούν υπόψιν οι ανατομικές σχέσεις των φλεβών που είναι ο στόχος της θεραπείας, με ευγενείς παρακείμενους ιστούς, όπως είναι οι αρτηρίες και τα νεύρα. Η τεχνική αφαίρεσης ακόμα και πολύ διατεταμένων φλεβών από τις μικροσκοπικές οπές απαιτεί εμπειρία προκειμένου να γίνει ριζική αφαίρεση της φλέβας ανώδυνα και χωρίς τραυματισμό του δέρματος. Οι οπές αφήνονται ανοιχτές, δεν απαιτείται η τοποθέτηση ραμμάτων. Ακόμα και η τοποθέτηση αυτοκόλλητων ραμμάτων γενικά αποφεύγεται.
Τέλος, πολύ σημαντικό στάδιο είναι η πιεστική περίδεση του ποδιού μετά το τέλος της θεραπείας. Η τέχνη της περίδεσης χαρακτηρίζει την εξειδίκευση στις φλεβικές παθήσεις. Πολλές φορές, η άμεση κινητοποίηση του ασθενή εξαρτάται από αυτή, ενώ μια λανθασμένη περίδεση μπορεί να αυξήσει σε ανυπόφορα επίπεδα το μετεγχειρητικό πόνο και να είναι η αιτία δυσάρεστων επιπλοκών όπως η πρόκληση πληγών ή ο τραυματισμός νεύρων.
Η εμφάνιση επιπλοκών είναι σπάνια και συνήθως είναι μικρής σημασίας και παροδικές, όπως μελάχρωση του δέρματος, ανάπτυξη ευρυαγγειών, δημιουργία δερματικών φυσαλίδων, παροδική υπαισθησία ή παραισθησία, υπολλειμματικές φλέβες που χρήζουν επανάληψη θεραπείας, επιπολής θρομβοφλεβίτιδα. Το ποσοστό εμφάνισης κάθε μιας από τις αναφερόμενες επιπλοκές είναι συνήθως χαμηλότερο του 0,5%.
Τα αποτελέσματα των μικροφλεβεκτομών είναι θεαματικά σε εξειδικευμένα κέντρα.
