Οποιοδήποτε πόνο αντιμετωπίζουμε, είναι μια πρώτη προειδοποίηση του οργανισμού και αν αυτός ο πόνος διαρκεί, τότε τον λόγο έχει ο γιατρός.

Αν λοιπόν είστε γυναίκα μεταξύ 20 και 45 ετών, με δύο ή περισσότερες εγκυμοσύνες, που έχουν Χρόνιο Πυελικό Πόνο κι έχουν κιρσούς στα γεννητικά όργανα ή υποτροπή σε κιρσούς των κάτω άκρων, τα παρακάτω συμπτώματα αθροιστικά δημιουργούν σοβαρές υπόνοιες για Σύνδρομο Πυελικής Συμφόρησης. Χρόνιος Πυελικός Πόνος είναι ο μη περιοδικός πόνος στην περιοχή της πυέλου, της λεκάνης δηλαδή, και έχει διάρκεια μεγαλύτερη των 6 μηνών. Μία στις τρεις γυναίκες θα τον βιώσουν στη ζωή τους.

Αυτά είναι τα συνηθέστερα συμπτώματα:

• Πόνος ο οποίος γίνεται εντονότερος σε όρθια στάση, στο τέλος της ημέρας, με κορύφωση  2-3 ημέρες πριν την έναρξη της περιόδου.
• Η δυσμηνόρροια, με ιδιαίτερα έντονο πόνο τις 2 πρώτες ημέρες του κύκλου.
• Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή ή και μετά από αυτή.
• Πόνος και δυσκολία στην ούρηση ή και συχνουρία.
• Κιρσοί στα έξω γεννητικά όργανα, στα κάτω άκρα, στους γλουτούς, στο  περίνεο ή και σε άτυπες θέσεις.
• Υποτροπή κιρσών των κάτω άκρων
• Κουρασμένα πόδια με αίσθημα βάρους ιδιαίτερα κατά την έναρξη της περιόδου που εμφανίζονται  ταυτόχρονα με την επιδείνωση του πυελικού πόνου.
• Συμπτώματα παρόμοια με αυτά του ευερέθιστου εντέρου.

Αν τώρα έχετε εντοπίσει και παρουσιάσει και εσείς τέτοιους πόνους καλό είναι να απευθυνθείτε στον γιατρό σας…

Τι πρέπει να κάνετε. Τι γιατρό να επισκεφθείτε.

Οι ασθενείς συνήθως επισκέπτονται γιατρούς δύο ειδικοτήτων: Γυναικολόγους όπου αναφέρουν τα συμπτώματα από την πύελο και Αγγειοχειρουργούς λόγω των κιρσών των κάτω άκρων. Οι μεν πρώτοι πρέπει να έχουν υψηλό δείκτη υποψίας ώστε να συμπεριλάβουν το εν λόγω Σύνδρομο μέσα στη διάγνωσή τους ,οι δε δεύτεροι να έχουν τη γνώση ότι οι κιρσοί των κάτω άκρων είναι δυνατό να προέρχονται από φλεβική παλινδρόμηση στην πύελο και την αντίστοιχη εμπειρία να διακρίνουν τις περιπτώσεις στις οποίες αυτό συμβαίνει. Το σίγουρο είναι ότι απαιτείται  συνεργασία και να καταλήξουν σε διάγνωση Σύνδρομου Πυελικής Συμφόρησης.

Για αυτό μην το αμελήσετε άλλο.

Αν έχετε Χρόνιο Πυελικό Πόνο, κιρσούς στα γεννητικά όργανα ή υποτροπή σε κιρσούς των κάτω άκρων, τότε ο γυναικολόγος σας ή ο αγγειοχειρουργός θα πρέπει να περιλάβει στα πιθανά αίτια του πόνου το Σύνδρομο Πυελικής Συμφόρησης.

Η διάγνωση του Συνδρόμου Πυελικής Συμφόρησης

Για να γίνει η διάγνωση του Σύνδρομου Πυελικής Συμφόρησης, πρώτα αποκλείονται άλλες κοινές αιτίες πυελικού πόνου όπως η ενδομητρίωση, το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου, ασθένειες των ουροποιητικού συστήματος, φλεγμονώδεις παθήσεις της πυέλου κτλ. Η αρχική υποψία για ΣΠΣ τίθεται από το ιστορικό κι ενισχύεται από την παρουσία κιρσών σε άτυπες θέσεις όπως στο εσωτερικό των μηρών, στους γλουτούς, στο αιδοίο ή έχουμε υποτροπή των κιρσών στα κάτω άκρα Η ενημέρωση για ιατρικά ζητήματα από το διαδίκτυο αλλά και τις διαφημίσεις είναι χρήσιμη μόνο όταν προέρχεται από μία έγκυρη κι αξιόπιστη πηγή. Κι ακόμα περισσότερο, πρέπει να διασταυρώνεται με την επιστημονική τοποθέτηση ιατρού της αντίστοιχης ειδικότητας. Γιατί, ακόμα και στο site ενός ιατρού, η ενημέρωση είναι γενική και ποτέ δεν προτείνονται λύσεις παρά μόνο όταν υπάρξει ασφαλής εξατομικευμένη διάγνωση.

Η θεραπεία

Εφόσον έχουν διερευνηθεί και αντιμετωπιστεί ή αποκλειστεί άλλες παθήσεις που μπορούν να προκαλέσουν Χρόνιο Πυελικό Πόνο και εφόσον υπάρχει εμμονή των συμπτωμάτων με ευρήματα από τις απεικονιστικές μεθόδους συμβατά με Σύνδρομο Πυελικής Συμφόρησης, τότε ανάλογα με τη βαρύτητα της συμπτωματολογίας και της κλινικής εικόνας , προγραμματίζεται η εξατομικευμένη αντιμετώπιση της κάθε περίπτωσης η οποία μπορεί να είναι:

– Αναλγητική θεραπεία με παυσίπονα χάπια και κορσέδες συμπίεσης των κιρσών του αιδοίου. Πρόκειται για εντελώς συμπτωματική θεραπεία , δεν αποτελεί λύση παρά μόνο πρόσκαιρη ανακούφιση μέχρι η κατάσταση να επιδεινωθεί ή εφαρμόζεται σε ασθενείς ακατάλληλους για οποιαδήποτε άλλη μορφή αντιμετώπισης.

– Ορμονοθεραπεία με χάπια η οποία μπορεί να προσφέρει ανακούφιση των συμπτωμάτων, ιδιαίτερα του πυελικού πόνου αλλά τα αποτελέσματά της διαρκούν συνήθως όσο διαρκεί και η λήψη των φαρμάκων.

– Χειρουργική απολίνωση των φλεβών που πάσχουν. Απαιτεί νοσηλεία, αναισθησία, έχει τομές και πολλές φορές η απαίτηση μετεγχειρητικής ξεκούρασης για μια μητέρα 2 και πλέον παιδιών δεν είναι ρεαλιστική. Ανάλογα με την αντιμετώπιση των φλεβών που πάσχουν, ποικίλει και η βαρύτητα της επέμβασης. Αναφέρονται ποσοστά υποτροπής περίπου 20%.

– Εμβολισμός ή  ναρθηκοποίση των φλεβών που πάσχουν γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία και απαιτεί νοσηλεία 1 ημέρας. Περιλαμβάνει τη χορήγηση σκιαγραφικού ενδοφλέβια και τη χρήση ιονίζουσας ακτινοβολίας. Χρησιμοποιούνται μεταλλικά ελάσματα (coils) και ειδική ουσία για αποκλεισμό των φλεβών ώστε να μην παλινδρομεί το αίμα σε αυτές και να μην διαστέλλονται. Όταν η αιτιολογία των συμπτωμάτων είναι η στένωση των φλεβών τότε τοποθετείται μεταλλικός νάρθηκας ( stent ).Είναι σημαντικό να ξέρετε ότι αποτελεί και τη μέθοδο εκλογής.

– Xειρουργική εκτομή των ωοθηκών ή και της μήτρας , είναι η τελευταία λύση που προτείνεται όταν έχουν αποτύχει όλες οι άλλες μέθοδοι θεραπείας και τα συμπτώματα επιμένουν ακόμα. Ακόμα όμως και με αυτή την μέθοδο, υπάρχουν γυναίκες που δεν απαλλάχθηκαν οριστικά από τα συμπτώματά τους , γεγονός που τονίζει τη σημασία προσεκτικής  προεγχειρητικής διερεύνησης.